Әрбір адамның өмірі – өз дәуірінің айнасы. Ал елге еңбегі сіңіп, адалдық пен мейірімділікті өмірінің өлшемі еткен жандардың ғұмыры ұрпақ жадында мәңгі сақталады. Солардың бірі – елінің ардақты азаматы, ұлағатты ұстаз, парасатты тұлға Қабжәләлов Амангелді (Амантай) Әжекеұлы еді. Амангелді Әжекеұлы 1942 жылы Павлодар облысы Ертіс ауданының Пушкин атындағы ұжымшарында (қазіргі Ағашорын ауылы) дүниеге келген. Әкесі Әжекеұлы Қабжалял соғыс жылдары әскерге шақырылып, кейін броньмен ауылда қалып, ел еңбегіне араласқан. Сол ауыр кезеңде дүниеге келген ұлына ел ерлігі мен үмітін бейнелеп, Амангелді деп ат қойған екен.

Соғыс аяқталғаннан кейін отбасы туған жері – Ақсу ауылына қоныс аударды. Ол кезде ауылда тек бастауыш мектеп қана бар еді. Амантай алғашқы үш сыныпты Ақсуда оқып, кейін көршілес Ресейдің Қаратал ауылында төртінші сыныпты тәмамдады. Ал орта білімін Ертіс қазақ орта мектебінде алды.

Мектепті бітірген соң туған ауылына оралып, ұстаздық жолға түсуі – оның өміріндегі ең жауапты әрі тағдырлы шешім болды. Бала жастан білімге құштар Амантай Әжекеұлы Семей қаласындағы педагогикалық институтта сырттай оқып, тарих пәнінің мұғалімі мамандығын иеленді. Сол кезден бастап бар өмірін жас ұрпаққа білім мен тәрбие беруге арнады.

Ол жай ғана мұғалім емес, шәкіртінің жүрегіне жол таба білген нағыз ұстаз еді. Әр баланың бойындағы қабілетті байқап, сенім ұялатып, өмірге бағыт беруді өз міндеті санады. Сабақтары мазмұнды да қызықты өтетін, ой салып, ізгілікке тәрбиелейтін. Амантай ағайдың сабырлы мінезі, жылы сөзі мен әділдігі үшін шәкірттері мен әріптестері оны ерекше қадірледі.

Мектеп қабырғасындағы жемісті еңбегімен қатар, ол ел ісіне де белсене араласып, Амангелді ауылдық кеңесінің төрағасы қызметін абыроймен атқарды. Бұл қызметте жүргенде ауылдың тұрмыс-тіршілігін жақсартуға, мәдени және әлеуметтік өмірін өркендетуге үлкен үлес қосты.

Ол ауылдың тазалығына, көркейіп, жасыл желекке орануына ерекше көңіл бөлді. Ағаш отырғызу, аумақты абаттандыру ісін ұйымдастырып, ауылды көрікті етуге бар күшін салды. Сондай-ақ, ел есінде мәңгі қалған игі істердің бірі – 1979 жылы Амангелді ауыл кеңесі атынан аудан басшылығына ұсыныс жасап, Ұлы Отан соғысына қатысып, елге оралмаған Ақсу, Қарақұдық, Шолақсай ауылдарының батыр ерлеріне арнап ескерткіш орнатуға бастамашы болғаны. Бұл бастама көп ұзамай жүзеге асып, ауыл төрінде ескерткіш бой көтерді. Осы еңбегі арқылы ол соғыс құрбандарының ерлігін ұмыттырмай, кейінгі ұрпақ санасына Отанға адалдық пен ерлік рухын сіңіруге зор үлес қосты.

Амангелді Әжекеұлы отбасында да өнегелі әке, қамқор жар бола білді. Жұбайы Тоты екеуі өмірдің қызығы мен қиындығын бірге көріп, төрт перзент – Сансызбай, Дүйсембай, Алмагүл және Айгүлді тәрбиелеп өсірді. Балаларына білім мен еңбекқорлықты, адамгершілік пен ізеттілікті өмірлік үлгі етті.

Өкінішке қарай, тағдыр оған ұзақ ғұмыр жазбады. Ол 1980 жылы, небәрі 38 жасында өмірден өтті. Алайда қысқа ғұмырында атқарған игі ісі мен қалдырған өнегелі ізі ел жадында мәңгі сақталды.

Бүгінде оның ұл-қыздары ата жолын жалғастырып, өз отбасыларын құрып, қоғамның белсенді азаматтары ретінде еңбек етуде. Ұлы Дүйсембай мен қызы Айгүл – Астана қаласында, қызы Алмагүл – Ақтоғай ауданының Қожамжар ауылында тұрып, әке есімін қастерлеп келеді.

Қабжәләлов Амангелді Әжекеұлы – адамгершіліктің, парасат пен мейірімнің жарқын үлгісі болған жан. Оның сабырлы болмысы мен өмірге деген сүйіспеншілігі, айналасындағы адамдарға деген жылылығы оны танитын әрбір жанның жүрегінде сақталып қалды.

«Жақсының аты өлмейді, ғибратты ісі ұрпаққа мұра» – дегендей, Амантай Әжекеұлының өмір жолы мен артында қалдырған өнегесі өз балаларына ғана емес, кейінгі ұрпаққа да үлгі болып қала береді.