Абылай Темірханұлы Елеусізов 1938 жылы 22 наурызда Омбы облысы Шарбақкөл (Щербақуль) ауданы Жұмабай ауылында дүниеге келген.  1956 жылы Омбы педагогикалық училищесін бітірген, мамандығы – бастауыш сынып мұғалімі.1961 жылы агроном-егін өсіруші мамандығы бойынша Омбы С. М. Киров атындағы ауылшаруашылық институтын бітірді.  Еңбек жолын Омбы облысы Нововаршав ауданында бастады. Новоивановка, Жар-Ағаш ауылдарында агроном, кейін ауыл басқарушысы болып жұмыс істеді. 1967 жылы Павлодар облысы Ертіс ауданы Кутузовский ауылына агроном болып жұмыс істеуге келді. Ең бастысы жұмысындаауылшаруашылық өндірісін сауатты басқарып және оны үнемі жетілдіре білді. Сондай-ақ, оның міндеттеріне егіс және егін жинау жұмыстарын жоспарлау, ауылшаруашылық жұмыстарының кестесін әзірлеу кірді.  1974 жылы жоғары әлеуеті, ұйымдастырушылық қабілеті мен кәсіби білімі бар жауапты, сауатты, білікті маман ретінде оны Ертіс ауданының Амангелді ауылында партия басшысы етіп тағайындайды. Совхоз басшысымен бірге әкеміз кәсіпорынды басқаруға қатысады. Жұмысы лайықты бағаланып, 1973 жылы Павлодар облыстық атқару комитеті мен облыстық кәсіподақ комитетінің қаулысымен ол "1973 жылғы социалистік жарыстың жеңімпазы" белгісімен марапатталды, ал 1974 және 1975 жылдары Амангелді ауылдық еңбекші депутаттар Кеңесінің депутаты болып сайланды.

Еңбек жолында қай жерде жұмыс істесе де, өзін бастамашыл және жігерлі көшбасшы ретінде көрсетіп, өзіне және бағыныштыларға талапшыл, адамдарға қамқор болып, жалпықұрметке ие болды. Өзінің қысқа ғұмырында көп нәрсені жасауға үлгермей кетті.

Өкінішке орай, 1976 жылы қайғылы жағдайда 38 жасында өмірден өтті. Міне, біз оны осы күйінде әрдайым есімізде сақтаймыз және мақтан тұтамыз. Ол туралы жарқын естелік біздің жүрегімізде мәңгі сақталады.

ЕЛЕУСИЗОВ АБЛАЙ ТЕМИРХАНОВИЧ

Елеусизов Аблай Темирханович родился 22 марта 1938 года в селе Жумабай Щербакульского района Омской области.  В 1956 году  окончил Омское педагогическое училище, по специальности - учитель начальной школы. В 1961 году Окончил Омский сельскохозяйственный институт им. С.М. Кирова, по специальности – агроном полевод. Свою трудовую деятельность начал в совхозе Новоивановка, село Жар-Агаш  Нововаршавского района Омской области, где начинал работать агрономом, затем управляющим. В 1967 году уезжает работать агрономом в совхоз Кутузовский Иртышского района Павлодарской области. Главным в его работе было грамотное управление      сельскохозяйственным производством и его постоянное совершенствование. А также, в его обязанности входило планирование проведения посевных и уборочных работ, разработка графика сельскохозяйственных работ. Организаторские способности и педагогические навыки, помогли ему в работе не только с землей и с тем, что на ней выращивается, но и в отношениях с людьми, которые работают на земле.

В 1974 году как ответственного, грамотного, квалифицированного специалиста, обладающего высоким потенциалом, организаторскими способностями и    профессиональными знаниями его назначают партийным руководителем в совхоз Амангельды Иртышского района.

Наряду с руководителем совхоза, отец участвует в управлении предприятием. Работа была по достоинству оценена, в 1973 году постановлением Павлодарского   облисполкома и облсовпрофа он награждается знаком «Победитель социалистического соревнования 1973 года», а в 1974 и 1975 годах он избирается депутатом Амангельдинского сельского Совета депутатов трудящихся. За свою короткую трудовую деятельность, где бы он ни работал, проявил себя инициативным и энергичным руководителем, был требовательным к себе и подчиненным, заботливо относился к людям, чем снискал всеобщее уважение. Очень многое он не успел сделать.

К сожалению, в 1976 году в возрасте 38 лет его жизнь трагически оборвалась.

Вот таким, мы его помним и гордимся им.

Светлая память о нем навсегда в наших сердцах.

Анамыз Елеусізова Зейнелғарап Жетпісбайқызы

Біздің анамыз Елеусізова (Қазанғакова) Зейнелғарап Жетпісбайқызы Омбы облысы Шарбакүл ауданы Үлкен Ысқақ (Бараба)  ауылында дүниеге келген. Анамыздың әкесі (нағашы атамыз) Қазанғаков Жетпісбай – Ұлы Отан соғысының ардагері. Карелия майданының арнайы шанғы бригадасының атқышысы болды.   1961 жылы әкеміз Елеусізов Аблай Темирханұлы екеуі отбасы құрды. Өкінішке орай әкеміз 1976 жылы 38 жасында өмірден өтті. Әкемізден айырылған кезде анамыз алты баламен жалғыз қалды: Мұрат, Жанат, Самат, Гүлнар, Индира, Бибигүл. Мұрат ауырып қайтыс болды, Жанат 20 жасында маркұм болды. Гүлнар Алматыда, Самат, Индира, Бибигүл Павлодар қаласында түрып, жумыс істейді.

Анамыз балабақшада жүмыс істеді, үйде бәрін жасады. Үлкен отбасында ешкімді назардан тыс қалдырмады. 1 және 2 дәрежелі Ана медальдары бар. Анамыз мейірімді, ақылды, мінезі мықты әйел. Қиындықтарға қарамастан, ол бізді құрметке лайықты адамдар етіп өсірді және тәрбиеледі, бәріне білім берді. Самат, Гүлнар, Индира жоғары білім алды. Бибигүл кооперативтық техникумын бітірді. Бұл нәзік әйел көп нәрсені бастан кешірді, бірақ оның жарқын, сүйкімді бетінде өмірге наразылықтың ізі жоқ.Қазыр анамыз зейнеткер. Балалар, немерелер мен шөберелері оған жие келіп, араласып, оның дәмді тағамдары мен кондитерлік өнімдерін тамсана, қуана жейді.

Наша мама, Елеусизова (Казангакова) Зейнелгарап Жетписбаевна родилась в селе Большой Искак (Бараба) Щербакульского района Омской области. Ее отец, наш дедушка - ветеран Великой Отечественной войны, был стрелком в особой лыжной бригаде Карельского фронта.

Наш родители создали семью в 1961 году. К сожалению, в 1976 году отец в возрасте 36 лет ушел из жизни. Когда отца не стало, мама осталась одна с шестью детьми на руках. Мурат, Жанат, Самат, Гульнар, Индира, Бибигуль. Мурат умер от болезни, Жанат погиб в возрасте 20 лет. Гульнар с семьей живет в Алматы, Самат, Индира , Бибигуль живут и работают в Павлодаре.Мама всю жизнь трудилась в детском саду, добрым словом вспоминают о ней коллеги и сельчане. Работая,  она успевала и по дому, никого не обделяя вниманием в своей большой семье.Несмотря на трудности, выпавшие на ее долю,  эта добрая, интеллигентная женщина с сильным характером вырастила и воспитала нас достойными людьми, дала всем образование. Мурат после армии остался в селе помогать маме, Жанат окончил  1 курс Индустриального института, Самат, Гульнар, Индира также получили высшее образование, Бибигуль окончила кооперативный техникум.

Сейчас мама на заслуженном отдыхе. Дети, внуки и правнуки часто приходят навестить ее, пообщаться и полакомиться ее вкусной едой и выпечкой, которая всегда готова к их приходу.

Дети